نـــــی زار – بخشی از قالی‌های دستباف پشمی، تقریبا قیمتی معادل یک قالی ماشینی با کیفیت معمولی دارد. البته شاید سنگین‌ تر و زمخت‌تر به‌نظر بیاید ولی دوام بیشتری نسبت به قالی ماشینی دارد و با خرید آن نه تنها قدردان هنر و هنرمند تولیدکننده این صنعت بوده‌ایم، بلکه به سلامت خود هم کمک کرده‌ایم. چون فرش دستباف انرژی‌دهنده و ضدآلرژی است.

به گزارش نی زار، در این خصوص خبرنگار ایسنا سراغ یک کارشناس رشته فرش رفته تا با وی گفتگو کند.

علی بیگدلی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، گفت: فرش دستبافت ایران به چند نوع تقسیم می شود که یکی از این انواع، قالی های بختیاری در مراکز بولدجی، فریدن، سامان، شلمزار و چهل شتر بافته می شود.

وی افزود: در مناطقی از زابل هم در قدیم قالی ها و فرش های دستباف زیادی بافته می شده که الان کمتر یافت می شوند. از این جمله می توان به قالی مدد خانی اشاره کرد.

وی بیان کرد: اگر در داخل خانه های هم استانی ها را نگاه کنیم نسبت به قدیم تعداد قالی ها و فرش های دستباف خیلی کمتر شده است. زمانی مردم زابل برای تفریحات بیرون خود از فرش های دستبافی که تهیه کرده بودند به همراه می بردند. اما الان در داخل خانه هایشان هم شاید از همان فرش های دستباف دیده نشود.

وی اشاره کرد: به عقیده من قالی مددخانی زابل از بهترین طرح ها بوده که زمانی در بین مردم زابل رد و بدل و بافته می شده است. البته ناگفته نماند که هنوز هم قالی باف های زابلی و سیستانی هستند که کار دستشان در هیچ کجای ایران بزرگ یافت نمی شود. همچنین افراد و خانواده هایی هم هستند که قالی مددخانی هنوز هم در کف اتاق های خانه هایشان می درخشد و روز به روز بر ارزشش افزوده می شود.

وی خاطر نشان کرد: از ویژگی های فرش دستباف فریدن تنوع و کاربرد رنگ های شاد و روشن بخصوص رنگ های کرم صورتی و سبز روشن است. همچنین شهرکرد که در قدیم دهکرد نامیده می شد مرکز اداری ناحیه و مرکز تولید قالی های دوپوده است. قالی های بافت این مرکز با رنگ های درخشان و طرح های شکسته همپای بقیه قالی هاست با این تفاوت که گاهی نمونه قالی های مرغوبتر نیز در اینجا یافت می شود.

بیگدلی اضافه کرد: بنابراین می توان گفت به رغم استقبال ایرانی ها از این نوع محصول در سالهای گذشته به دلیل ظرفیت اسمی نامناسب تعریف شده برای تولید کنندگان بخش عمده ای از سرمایه اولیه این تولید کنندگان بلا استفاده باقی مانده و در عمل باعث افزایش قیمت تمام شده این نوع محصول در مقایسه با محصولات خارجی شده است.

وی در پایان گفت: در روستاهای زابل کارگاه های قالی بافی بوده که در آن تعداد افراد زیادی به کار قالی بافی مشغول بوده اند و از طریق این راه امرار معاش هم می کرده اند. اما در حال حاضر این کارگاه ها تعطیل شده است که همین امر باعث شده مردم منطقه به فرش های ماشینی روی بیاورند.