نی زار ، به دهه قبل که برگردیم کبدی جز معدود رشته هایی بود که لااقل در سطح فراملی حرف برای گفتن داشتیم. البته در آن دوره ، چند رشته دیگر نیز تحرکاتی داشتند.

چندی قبل در یادداشتی با موضوع “بررسی عوامل عدم رشد کبدی در سیستان و بلوچستان” مفصل به بحث کبدی پرداختیم ، با ورود دانشگاه آزاد موج جدید اختلافات میان کبدی کاران استان آغاز شد.

کبدی سیستان از گذشته تاکنون جایگاه قابل قبولی داشته به طوری که در بدترین حالت نماینده یا یکی از نماینده های استان جز سه تیم برتر ایران بوده اند.

چندی پیش در حرکتی تامل برانگیز اداره کل ورزش و جونان استان خانه کبدی زاهدان را در اختیار هیئت بسکتبال قرار داد، شنیده های حاکی از این است که هیئت بسکتبال از این سالن درآمد زایی می کند، صحت این مطلب در حال بررسی است. قبل از گرفتن خانه کبدی کاران زاهدانی زمین ساحلی کبدی نیز با کشیدن تیغه اصالت وجودی اش از بین رفت. دو سانس تمرینی در سالن ژیمناستیک دهکده المپیک جایگزین خانه کبدی زاهدان برای کبدی کاران شد.

البته دو سانس تمرین برای ورزش های همگانی کافی نیست چه برسد به بازی در سوپر لیگ ایران؟ به خانه جدید بوکس زاهدان یا همان سالن حجاب قدیم را در نظر بگیریم از صبحگاه تا شامگاه سانس های تمرینش دایر است. البته کبدی انتظار توجهی که به بوکس استان می شود را ندارد اما در حد ورزش اول استان میطلبد بیش از این ها رسیدگی شود.

گرفتن خانه کبدی زاهدان از کبدی کاران شاید بزرگترین ضربه به این رشته در زاهدان بود. پیشرفت کبدی در شرایط مرور فن حاصل می شود و فقط نمیتوان بر روی آمادگی جسمانی تکیه کرد.

کبدی کاران زابل نیز سال هاست بخاطر نداشتن خانه کبدی گلایه مند هستند، البته کبدی پایه شهرستان زهک وضعیت مطلوبی دارد.

کبدی کاران مطرح استان در کشور کمتر از انگشتان دستان آدمی است. گریزی به گذشته بزنیم داربی کبدی سیستان در سوپر لیگ کشور هیجانش از بازی دو رقیب دیرینه نماینده سیستان و گلستان به مراتب بیشتر بود. سیستان و بلوچستان طرفیت داشتن سه تیم در سوپر لیگ ایران را داشت، بازیکنان زاهدان ، زابل و زهک، هر شهرستان ظرفیت تیم داری به صورت جداگانه را داشت.

امسال با توجه به تشدید اختلافات بین کبدی کاران و هیئت کبدی استان با فدراسیون کبدی جمهوری اسلامی ایران فضای به مراتب بدی گریبان گیر کبدی سیستان و بلوچستان شد. در نهایت بدون در نظر گرفتن حاشیه ها و اختلافات سهمیه استان از دست رفت.

تجربه عدم نتیجه گیری در سنوات قبل بدون داشتن بازیکنان شاخص بومی ، البته شاخصین بومی نیز برای نتیجه گرفتن از خارج استان بازیکن جذب می کردند ، میتوان گفت کبدی سیستان و بلوچستان دیگر زنده نیست.

البنته اختلافات و تنگ نظری ها در این میان هیچ گاه اجازه نداد ۱۰۰ درصد ظرفیت های استان در کنار هم قرار بگیرند.

حساسیتت مسئولان ورزش استان نسبت به بوکس ستودنی است و داشتن سهمیه در المپپیک ۲۰۲۰ رویای دیرینه ماست ، اما این دلیل منطقی برای غفلت از ورزش اول استان نبوده و نیست.