نی زار ، کیانوش نادریان مربی تیم ملی کبدی ایران ، کاپیتان اسبق تیم ملی که چندی پیش همراه تیم ملی موفق به کسب مدال نقره جام جهانی در کشور هند شد، طی پیامی به این رسانه از عدم حضور مسئولین استانی گلایه کرد.

دیروز درحالی مراسم استقبال از دو کبدی کار عضو تیم ملی کشورمان در شهر زابل برگزار شد , که نه تنها مسئولین محلی در این مراسم حضور نداشتنتد بلکه خبری از مردم نیز نبود.

عدم حضور مردم در مراسم دیروز نشان از آن داشت که هنوز هم مردم سیستان به این نتیجه نرسیده اند که خود باید برای حمایت از نخبگان و فردایی بهتر ،تلاش کنند و به صحنه بیایند و حضور موثر داشته باشند.

مردم ما باید متوجه باشند که با این شرایط هیچگاه روی توسعه و پیشرفت را نخواهیم دید . فرایند یک توسعه پایدار، بی شک چرخه ای فعال لازم دارد که مردم و حضور آنان در صحنه ،جزء اصلی این چرخه محسوب می شوند. اما متاسفانه تا کنون ما این رکن اساسی را درک نکرده و به سمت عملیاتی کردن آن حرکت نکرده ایم.

از برنامه ریزی و عدم تبلیغ مناسب از سوی اداره ورزش و جوانان و هیات کبدی و عدم حضور مدیرکل ورزش و جوانان و رئیس هیات کبدی استان ، ورزشکاران و مردم که بگذریم , عدم حضور مسئولین شهرستان زابل , اعم از امام جمعه ، فرماندار , شهردار , اعضای شورای شهر , روسای ادارات و . . . تلخ ترین رخداد مراسم استقبال دیروز بود . حال این سؤال مطرح است که چه کاری واجب تر ازاین استقبال و دادن انگیزه به جوانانی که در چهره تک تکشان دیروز یاس و ناامیدی موج میزد، وجود داشته که دراین مراسم حضور نیافته اند ؟

شاید گفته شود که در زاهدان و جلسات استانداری حضور داشته ایم و پاسخ این است که صبح همان روز مراسم استقبال از این افتخارآفرینان در فرودگاه زاهدان برگزار شد و بازهم شما حضور نداشتید!

البته که این نوشتار تنها یک گلایه و درد دلی خصوصی با خودمان بود که چرا به آنچه داریم اهمیت نمی دهیم و بدان توجه کافی نمیکنیم .

لازم است که توجه داشته باشیم که در مراسم دیروز جمعی ازجوانان و آینده سازان کبدی و کشتی نیز حضور داشتند و بی شک دراین نامهربانی به این فکر می کردند که وقتی دو تن از بهترین ورزشکاران کبدی دنیا ، با مدال نقره به موطن خود بازگشته اند و چنین مورد بی مهری قرار گرفته اند، حال ورزش و تلاش برای بدست آوردن سکویی جهانی چه سود ؟

البته از حضور ارزشمند امید آرامی , عباس آرامی , هادی اشترک قهرمانان مدال آور ورزش سیستان و دیگر زحمت کشان و ورزشکاران منطقه سیستان باید تشکر کرد.

امید است بزودی شاهد باشیم که حمایت های عملی از این عزیزان صورت گیرد و آنطور که باید و شاید از آنان تجلیل شود.