نی زار : با احترام به همه افرادی که کاندیداهای شورای شهر زابل شدند! اما با وجود داشته های مطلوب فکری، فرهنگی و علمی فراوان این شهر و تعدد چهره های متخصص و بزرگان فرهنگی و علمی، اما متاسفانه ترکیب فعلی کاندیداهای شورای شهر زابل مطلوب به نظر نمی رسد.

اما چرا میدان اینچنین خالی و جولانگاه طایفه گرایی شد؟

نقش رسانه ها و فضای مجازی و وب سایتها در شکل گیری این شرایط چیست؟

چند مشخصه در اجتماع ما مشهود است، اعلام نظر و ورود در مباحث تخصصی توسط افرادی که هیچ تخصصی ندارند. وقتی بیان بدون پشتوانه تخصص با سکوت و یا تاییدی تلویحی همراه میشود زمینه ورود و حضور افرادی که هیچ تخصصی نداشته و بعضا افرادی که نه تنها تخصص ندارند بلکه در مسیر کاری خود نیز هیچ عملکرد مناسبی نداشته اند پا به عرصه های بزرگتر میگذارند.

برای رفع این ناهنجاری اجتماعی باید از سرچشمه مشکل را اصلاح کرد و در موارد مختلف به متخصص رجوع و به نظر و شخصیت متخصصین تکریم قایل شد و زمینه ظهور و ورود این متخصصین به عرصه های اجتماعی را فراهم آورد.

علاوه بر این فضای تخریب همراه با دیدگاه طلبکارانه در کلیه عرصه ها متخصصین و متفکرین ما را از ورود و ظهور در عرصه های اجتماعی مایوس کرده و شاید حضور در این بستر با آماج درخواستها بدون در نظر گرفتن امکان برآورده شدن آن همراه خواهد بود‌.

فضایی که آکنده از خواسته هایی است که بدون تعریف نقش برای عموم مردم کلیه بار خواسته ها را بر دوش منتخبین در شورا میگذارد و کلیه خواسته ها را مستقیما از منتخبین طلب می کند. بار مسئولیتی سنگینی که اگر قوی ترین افراد هم منتخب باشند قطعا توان عملی کردن آنرا نخواهند داشت.

در این شرایط نتیجه ورود به مباحث اجتماعی احتمال منفور شدن و بر باد رفتن آبرو قریب به یقین است. همان بلایی که بر بزرگانی که در چندین دوره گذشته منتخب مردم بودند آمد. بنابراین در چنین بستر نمیتوان امید به حضور نخبگان و بزرگانی داشت که میتوانند گره گشا باشند.

جای خالی کسانی که مدام منتقد شرایطند در این انتخابات خالی است. عدم ورود این افراد به انتخابات از دو حالت خارج نیست:

اول احتمال عدم اقبال مردمی و گرفتن رای به این نتیجه رسیده اند که در بین عموم مردم رای ندارند که این امر میتواند دلایل اجتماعی مختلفی داشته باشد.

دوم اینکه مصداق ضرب المثل املای نانوشته غلط ندارد. نشستن در کنار گود و ایراد گرفتن و تخریب را بر کار و تلاش عملی برای برون رفت از شرایط را ترجیح داده اند.

هر کدام از این دو مورد دلیل عدم حضور در انتخابات باشد اشکالی بزرگ است که نشان میدهد برخی هنرشان در ایراد گرفتن تا تخریب است تا ورود و تلاش عملی بر رفع مشکلات.
مخلص کلام اینکه :

مادامی که قدر و شان متخصصین حفظ نشود.

مادامی که گرایش طایفه ای بر شایستگیها چیره شده باشد.

مادامی که فضای آلوده تخریب و تهمت بر جامعه حاکم باشد.

مادامی که تنها هنر ما حرف زدن باشد و در عمل هیچ.

هیچ امیدی به بهبود نیست بلکه اوضاع نابسامانتر هم خواهد شد.

آنچه تغییرات را موجب خواهد شد تحول فرهنگی اجتماع ماست که همگان از آن غافلیم.

جامعه و فرهنگی مترقی خواهد بود که که قدم های مثبت را میبیند و تکریم می کند و برآورده کردن خواسته های عموم جامعه را بر منافع شخصی و طایفه ای مقدم میدارد و برای تک تک اعضای اجتماع مسئولیت قایل شده و این مسئولیت را منحصر به منتخبین نمی کند و انتقاد را از خویشتن خویش شروع و سپس به دیگران تسری میدهد.

هرگاه فرهنگ ما اینگونه موارد را پذیرفت و اجرا کرد تحول در کلیه مباحث ما ظهور و نمود پیدا خواهد کرد.