گفت و گویی تفصیلی با زهرا محبی;اولین کاندیدای زن انتخابات مجلس در سیستان ,عضو دوره ی سوم شورای شهر زابل - پایگاه اطلاع رسانی و تحلیلی نــی زار

نی زار: گفت و گویی تفصیلی با خانم زهرا محبی عضو شورای شهر زابل در دوره سوم و اولین کاندیدای زن انتخابات مجلس در سیستان

زهرا محبی اگرچه برای بسیاری نام آشناست اما خیلی ها می خواهند او را بیشتر بشناسند

بسم الله الرحمن الرحیم

بنده زهرا محبّی ، فرهنگی با بیش از ۲۸ سال سابقه کار آموزشی ، کارشناسی رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی و کارشناسی ارشد رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی هم اکنون کارمند دانشگاه زابل ، کارشناس مشاوره دانشجویی و مشاور دبیرستان دانشگاه زابل ، همسرم دکتر احمد قنبری ریاست پارک علم و فناوری استان را عهده دارند و دارای سه فرزند می باشم.

زهرا محبی

زهرا محبی

فعالیت های اجتماعی و سیاسی تان از چه زمانی شکل گرفت ؟

با توجه به اینکه شروع تحصیلات دبیرستان من یک سال بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی مان بود ، بنده از همان سال های ۵۸ ، در دبیرستان فعالیت های فرهنگی مختلفی را انجام می دادم و مسئولیت برگزاری مراسم صبحگاهی مدرسه و برگزاری مراسم و اعیاد مذهبی و ملی و جشن های پیروزی انقلاب را معمولاً خودم برعهده داشتم ، همچنین با عضویت در بسیج و مشارکت در تمامی فعالیت های فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی از همان دوران دبیرستان و پس از آن در تربیت معلم و دانشگاه ، در عرصه های اجتماعی و سیاسی فعّال بودم ، تا اینکه در سال ۱۳۸۲ برای اولین بار و بعنوان اولین زن در منطقه سیستان وارد عرصه کاندیداتوری  انتخابات مجلس شورای اسلامی شدم( دوره ی هفتم ) و پس از آن در سال ۱۳۸۵ نیز در دور سوم انتخابات شورای اسلامی شهر زابل کاندید شده و به عنوان اولین زن در انتخابات شورای اسلامی شهر زابل رای آوردم و شش سال نمایندگی همشهریان گرامی را در شورای اسلامی شهر زابل برعهده داشتم.

چه عاملی باعث شد که در بافت سنتی و باورهای مردسالارانه سیستان زهرا محبی پا به عرصه سیاست بگذارد؟

با توجه به شناختی که از دین مبین اسلام داشتم که برتری هر انسانی را به تقوای بیشتر می داند ، نه به جنسیت و همچنین خداوند در قرآن کریم می فرمایند : ما زن و مرد را یکسان خلق کردیم و با توجه به پیشینه تاریخی جامعه سیستان که زنان جایگاه خاصی داشتند کما اینکه رابعه ، زن سیستانی به عنوان اولین شاعره پارسی گوی در تاریخ از آن یاد می شود و همچنین برحسب احساس مسئولیت نسبت به توسعه و آبادانی شهر و زادگاهم ، سیستان بزرگ و اعتقاد به اینکه زنان به عنوان نیمی از جمعیت دارای توانمندی ها و پتانسیل های زیادی هستند که می توانند در کنار مردان برای توسعه و پیشرفت جامعه و پیشبرد اهداف نظام اسلامی موثر باشند ، وارد عرصه سیاست شدم.

مهم ترین دستاوردهای دوران مسولیت شما چه بوده است؟

دستاوردهای متعددی را می توان بیان کرد ، آنچه که بنده بیش از همه به دنبال تحقق آن در شهرداری بودم « ایجاد یک ساختار که باعث کارکرد و درآمد پایدار برای شهرداری و قانونمند ساختن ساخت و سازها گردد، دیگری ایجاد زیربناها برای توسعه شهر از جمله احداث و راه اندازی کارخانه آسفالت بسیار پیشرفته و مدرن که نه تنها نیاز آسفالت شهرستان زابل بلکه شهرستانهای هم جوار زابل را نیز می تواند تامین نموده و باعث ایجاد درآمد برای شهرداری شود ، همچنین احداث کارگاه قطعات بتنی که علاوه برتامین نیاز شهرستان زابل با فروش به شهرستان های دیگر منطقه سیستان می تواند منبع درآمد نیز باشد ، ـ همچنین ساماندهی و بهسازی ورودیهای شهر زابل مخصوصاً مسیر نهبندان به زابل که بسیار وضع اسف باری داشت که تعریض و آسفالت و جدول گذاری انجام شد ، ورودی شهر زابل از سمت زاهدان ، از مسیر فرودگاه به زابل جدول گذاری و بهسازی شد ، احداث و راه اندازی باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری نیز دستاورد خوبی بود، اگرچه یک خواسته مهمی که بنده در تمام مدت عضویت در شورا مجدّانه پیگیر آن بودم و طرح مطالعاتی آن را نوشته و به ادارات و سازمانهای مربوطه ارائه نمودم ، مجتمع فرهنگی ، ورزشی و تفریحی بانوان ( پارک بانوان ) بود که علیرغم تلاشهای زیاد به دلیل عدم همکاری و مساعدت بعضی از ادارات و در اختیار قرار ندادن زمین مناسب نتوانستم آن را عملی کنم ، که امیدوارم هرچه زودتر این مجموعه که نیاز شدید و ضروری برای بانوان محترم منطقه سیستان می باشد ایجاد شود و از اعضاء محترم شورای اسلامی شهر زابل مخصوصاً دو بانوی محترمی که در شورا حضور دارند تقاضاً دارم که این مهم را پیگیری نمایند ، بعضی از کارهای زیربنایی که در راستای توسعه و پیشرفت شهری انجام شد ، احداث کمربندی اطراف شهر ، بهسازی و جدید نموندن ناوگان حمل و نقل شهری و خرید ماشین آلات سنگین برای کارهای عمرانی و ماشین آلات نظافت و جمع آوری زباله های شهری بود که بسیار فرسوده و غیر قابل استفاده بود ، همچنین بازگشایی و تعریض خیابان ها در راستای ، رفع ترافیک و حمل و نقل سریع که به عنوان نمونه بازگشایی بلوار مدرس ، بلوار کارگر ، خیابان حافظ شمالی ، نیمروز شمالی ، پاسداران شمالی که تمامی اینها آسفالت و جدول گذاری نیز شد ، همچنین جمع اوری آبهای سطحی به خصوص در خیابان هیرمند شمالی با بهسازی و آسفالت و جدول گذاری این خیابانها ، موزائیک فرش نمودن خیلی از پیاده روها و معابر ، احداث پارک های محله بسیاری در اکثر خیابانها و محله های شهر زابل بخصوص در حاشیه ها کارها ی نسبتاً خوبی انجام شد از جمله محله ی حسین آباد اسلام آباد باقرآباد … موارد و دستاوردهای دیگری هست که به جهت جلوگیری از اطاله سخن از بیان آنها صرفنظر میکنم

به نظر شما اولویت های امروز سیستان در چه چیزی است؟

ابتدا باید مهندسی فرهنگی صورت گیرد و تمامی مردم با رویکرد مشارکت آحادجامعه و با توجه به این ضرب المثلی که « کس نخارد پشت من ، جز ناخن انگشت من » دقت و توجه داشته باشند که کسی از بیرون نمی اید تا شهر و منطقه سیستان را آباد کند جز خودمان ، یعنی همه مردم جامعه با این نگرش و رویکرد که اگر شهر خوب و آباد میخواهیم باید با تلاش و سرمایه گذاری و مشارکت همه جانبه ، سعی کنیم ، زمینه ماندگاری سرمایه های اجتماعی و انسانی و همچنین سرمایه های مادی را در منطقه فراهم نماییم تا زمانی که سرمایه های انسانی ما از منطقه می روند و سرمایه های مادی مردم نیز در شهرهای دیگر استفاده می شود سیستان با همت چه کسانی و چگونه آباد شود ؟!

از نگاه زهرا محبی مهم ترین عامل عدم پویایی و رشد زابل در این چند ساله چه بوده است؟

عدم ساختار فرهنگی ــ اجتماعی پویا یعنی اینکه همه منتظریم دیگری بیاید و شهر و منطقه ما را آباد نماید ، حال آنکه تک تک ما اگر تلاش کنیم و این تفکر را داشته باشیم که باید خودمان حرکت کنیم ، می توانیم در توسعه و آبادانی و رشد و پیشرفت شهرمان نقشی داشته و وظیفه ای را ایفا کنیم. دوم ، عدم زیربناهای لازم برای توسعه ( مانند نبود کارخانه ، سیستم حمل و نقل … ) همچنین پایین بودن متوسط درآمد مردم.

به باور شما با چه رویکردی می تواند زابل را به سطح سایر شهرستان های صاحب نام در کشور رساند؟

برنامه ریزی در راستای استفاده صحیح از منابع و پتانسیل های موجود و منابع آب، مشارکت همه جانبه مردم در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها ، اشتغال و درآمدزایی پایدار برای آحاد جامعه که سبب پویایی و توسعه پایدار جامعه و به تبع آن توسعه فرهنگی اجتماعی و اقتصادی و زیربناهای شهری می شود.

زهرا محبی به دلیل اولین حضور یک بانو در فضای اجتماعی ، سیاسی با چالش هایی روبه رو بوده است … کمی در اینباره بگویید و به نظر شما شرایط فعلی برای حضور سایر بانوان در عرصه های اجتماعی ، سیاسی چگونه است؟

با عنایت به اینکه ، اولین حضور یک زن در عرصه سیاسی انتخابات شورا که رای آورده بود و با توجه به نگرش جنسیتی بعضی از افراد بخصوص اعضاء شورا ، بعضاً بنده نمی توانستم نظرات سازنده را اعمال نموده و بعضی مسئولیت ها از جمله : ریاست شورا علیرغم اعلام آمادگی و کاندیدشدن اعضاء محترم که شش نفر از آقایان بودند ، مساعدت و همکاری نمی کردند ، ولی مردم زابل برخلاف آنچه که معمولاً عنوان می شد ، با رای بسیار خوب و قاطعی که به بنده دادند نشان دادند که از نگرش سیاسی اجتماعی و فرهنگی بسیار بالایی برخوردارند ، و مسئله جنسیت مطرح نبود بلکه توانمندی و شایستگی برایشان ملاک بود ، و شرایط فعلی خیلی بهتر از سال ۸۲ و ۸۵ که بنده برای اولین بار در عرصه سیاسی و انتخابات مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر کاندید شدم است ، اگرچه به نظرمن مردم منطقه سیستان در این زمینه و نگرش مثبت به مشارکت بانوان در تمامی عرصه های سیاسی و فرهنگی باتوجه به پیشینه تاریخی شان از خیلی شهرهای ایران جلوتر هستند.

به نظر شما چالش های پیش روی بانوان سیستانی چیست؟

امروزه بانوان در سیستان نیز مثل بسیاری از شهرهای کشورمان ، پابه پای مردان در تمامی رشته های علمی و حتی تحصیلات تکمیلی رشد نمودند ، بنابراین شرایط لازم برای ارتقاء مهارتهای بانوان و زمینه اشتغال آنها در راستای استفاده از توانائی های علمی شان در جهت توسعه جامعه و ارتقای سلامت خانواده از چالش بیش روی بانوان عزیز سیستانی می باشد. که لازم است در این مورد چاره اندیشی و با کمک و مشورت خودشان در سیاست گذاری ها و برنامه ربزی ها و تصمیم گیری های جامعه از قشر تحصیل کرده و توانائی های آنها استفاده شود.

زهرا محبی آرزوی چه چیزی برای زابل را داشته که تا کنون محقق نشده است؟

توسعه و آبادانی سیستان ، ماندگاری سرمایه های انسانی ، اجتماعی و اقتصادی در سیستان ، استفاده قانونی و منطقی صحیح از فرصت مرز برای اشتغال مردم ، استفاده بهینه از منابع آب موجود براساس مقتضیات منطقه سیستان

پیشنهاد زهرا محبی برای مسولین امروز سیستان در چه موضوعاتی خلاصه می شود؟

از همه مسئولین محترم در سیستان تقاضا دارم که : مدیریت توسعه ای و سازندگی در پیش گیرند ، نه مدیریت مریدپروری که اخیراً در سیستان خیلی مرسوم شده است. تلاش کنند تا در مدت مدیریت شان طوری عمل کنند که روزی که این جایگاه را به فرد بعد از خودشان می سپارند ، به فرصت هایی که از دست دادند افسوس نخورند ، و بتوانند کارنامه ی قابل قبولی در راستای توسعه فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی و عمرانی منطقه سیستان ارائه دهند.

آیا گمان نمی کنید که سیستان امروز نیازمند حضور دوباره شماست؟

برای رشد و توسعه یک جامعه ، فرد مطرح نیست بلکه آنچه مهم است حضور و مشارکت آحاد جامعه است. اگرچه بنده به عنوان سرباز نظام جمهوری اسلامی در هر زمان و هرجا که لازم باشد آماده خدمتگزاری هستم. آنچه ضروری به نظر می رسد این که نمایندگان و مسئولین محترم در منطقه سیستان لازم است از نظرات و مشاوره های فکری آحاد مردم بخصوص نخبگان و دانشگاهیان و اساتید و فرهنگیان و کسبه و معتمدین کشاورزان و صاحبنظران و هنرمندان جامعه در سیاستگذاریها ، برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های منطقه استفاده کنند ، چیزی که در منطقه سیستان متاسفانه خیلی کم رنگ است.

بسیاری بر این باور هستند که حضور زنان در اجتماع موجبات برهم خوردن روال عادی جامعه را فراهم می کند نظر شما در این باره چیست؟

در دین اسلام، چیزی به نام، برتری جنسیتی وجود ندارد و آنچه ملاک برتری است تقوای بیشتر افراد می باشد. زن و مرد رقیب هم نیستند ، بلکه در پیشبرد اهداف نظام اسلامی و توسعه و پیشرفت جامعه و مدیریت جامعه و خانواده مکمل هم هستند برای توسعه پایدار جوامع نیاز به استفاده از فکر و توانمندی ها و پتانسیل های هم زن و هم مرد می باشد و همه باهم باید تلاش نماییم.

آیا در بحث شیوه مدیریت بین آقایان و خانم ها تفاوت قائلید و دلایل تان در این باره چیست؟

مسلماً شیوه مدیریت افراد چه زن و چه مرد با همدیگر متفاوت است ولی برتری مدیریت بین آقایان و خانم ها ، خیر ، زیرا زنان و مردان برحسب خلقت و طبیعت خدادادیشان می توانند هرکدام در بعضی کارها موفق تر عمل کنند مثلاً کارها و اموری که نیاز به ریزبینی و دقت نظر بیشتر دارد و همچنین امور زیبایی شناسی زنان می توانند با دقت و حساسیت بیشتر عمل کنند و در کارهای سخت افزاری و کلان نگری تا حدودی مردان می توانند موفق تر باشند. ولی در کل همه ی ما مخلوق خداوند و در برابر جامعه و مردم مسئول و در برابر اعمال خود پاسخگو باید باشیم.

سخن پایانی خانم زهرا محبی

به استناد آیات کتاب آسمانی ما قرآن مجید که بارها بیان شده و تاکید می شود به این موضوع که همه ی ما در برابر خودمان ، مردم و جامعه مان مسئول هستیم ، نباید بی تفاوت باشیم و برای تکامل معنوی و تخلق به اخلاق حسنه و رواج احکام صحیح اسلام در جامعه و توسعه و پیشرفت و آبادانی کشورمان و منطقه سیستان در راستای پیشبرد اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و منویات مقام معظم رهبری تلاش کنیم و ارزیابی مبتنی بر واقعیت نگری و پرهیز از خودشیفتگی فرهنگی منبعث از قوم گرایی و تمایلات افراطی و محدودنگری و استفاده از عقلانیت و خرد جمعی، بجای حساسیت و خودمحوری.

با آرزوی توفیق برای همه خدمتگزاران دلسوز

والسلام / موفق باشید